Chalybs inoxidabilis est materia mixta late in vita quotidiana et productione industriali adhibita, et propter excellentem resistentiam corrosionis et firmitatem probatur. Inter multa genera chalybis inoxidabilis, 430 et 439 duo genera communia sunt, sed nonnullae differentiae inter eas magni momenti existunt.
Ex prospectu compositionis chemicae
Chalybs inoxidabilis 430 est mixtura metallorum quae 16-18% chromii et nullum niccoli continet. Hoc ei praeclaram resistentiam corrosionis in quibusdam ambitus, praesertim in mediis oxidantibus, praebet. Chalybs inoxidabilis 439 est mixtura metallorum quae 17-19% chromii et 2-3% niccoli continet. Additio niccoli non solum resistentiam corrosionis materiae auget, sed etiam eius duritiam et tractabilitatem auget.
Quod ad proprietates physicas attinet
Chalybs inoxidabilis 430 est chalybs inoxidabilis martensiticus, magna duritie et robore praeditus, sed ductilitate et tenacitate relative humili. Hoc eum aptiorem reddit certis applicationibus ubi maior robur requiritur. Chalybs inoxidabilis 439 est genus chalybis inoxidabilis austenitici, bona ductilitate et tenacitate praeditus, deformationem magnam tolerare potest nec facile frangitur.
Praeterea, differentiae inter utrumque in campo applicationis exstant. Propter resistentiam corrosionis et magnam firmitatem chalybis inoxidabilis 430, saepe in fabricatione systematum exhaustorum autocinetorum, machinarum lavatoriarum, instrumentorum coquinariorum, aliarumque partium quae temperaturas altiores et ambitus corrosivos tolerare debent adhibetur. Chalybs inoxidabilis 439 late in petrochemicis, apparatu medico, ciborum processu, aliisque campis propter suas bonas proprietates processuales et resistentiam corrosionis adhibetur.
Summa summarum, chalybes inoxidabiles 430 et 439 quasdam differentias in compositione chemica, proprietatibus physicis et campis applicationis habent. Intellectus harum differentiarum nobis adiuvat ut materias chalybis inoxidabilis melius eligere et uti possimus ad necessitates variorum ambitus et applicationum implendas.
Tempus publicationis: XXVII Februarii, MMXXIV